Napaka worth blogging ng experience ko today pero sobrang pagod ako mag-compose. Pero sayang ang story, kailangan mai-share. Mga taga-Twitter lang nakakabasa ng mga rants ko.
You see, may ite-train ako this time naman sa Iligan City, Lanao del Norte (last time sa Tuguegarao). To go there, dapat fly ka to CDO airport, then bus ride. So 6.10 ang flight ko kaninang umaga, 4.30am palang nasa airport na ako. Ayoko na ma-late eh. May history na ako sa CDO. Na-late na ako dati going to CDO from MNL, nagbayad ako ng 4000 from may personal money.
Dumating ako sa CDO ng mga 7.50am. 10am pa ang training pero cab na agad ako to Bus terminal (to Iligan) para hindi na ako malate. Kaso 2 hours pala ang travel. So 10.30 na ako dumating. Natapos ang training 12pm na. There's no way I can make it to my 2.20pm return flight.
Desperado na ako. Mababaliw na. Feeling zombie na nga ako, may added stress pa. So ang solusyon ko eh tumawag sa boss, i-explain ang nangyari, at humingi ng clearance na i-reimburse ng company ang rebooking. So pumayag sila. So okay na.
Pag dating ko sa airport around 3.30pm na, derecho ako sa ticketing. The only flight available to Manila is CGY-CEB-MNL - DADAAN PA NG CEBU! Worse is, 7.45pm pa alis sa CGY, 11.15pm pa alis sa CEB. 12.30am na ako darating sa manila! (as of this writing, nasa cebu pa ako).
Hindi lang yan ang stress. Around 5000 ang fare ko, pero 3500 na lang ang cash ko. Read this, walang ATM, hindi pwede credit card. WTF di ba? Saan pa may ATM? Sa SM CDO pa. Distance: Cubao to Ortigas.
Wow. Eh bago ako pumunta sa airport, dumaan na ako sa SM para mag withdraw, kulang parin. In short, nakailang balik pa ako. Imagine the stress.
Hindi lang yon. Anong oras pa lang? 4.30pm? Anong gagawin ko till 5.45 check in counter opening? WALA!!! So MEGA TUNGANGA TALAGA AKO.
Buti na lang nag-open na ang check in. Nag internet na lang ako. Gumaan na ang loob ko lalo na pag dating ko sa Cebu. Kaso nakakatakot ang night flight. Walang makita sa labas tapos ang lakas ng turbulence. So nakakapanic ng konti lang (syempre kunwari sanay na sanay na ako, hehe).
Tinext ko pa pala mga office mates ko na kasama ko sa Cebu. Sabi ko nag-iwan na ako ng footsteps sa Cebu (para sa pagpunta namin sa August), hanapin na lang nila.
Maganda ang Mactan Airport. Malinis ang CR. At ang smoking lounge, bawal magyosi ang hindi bumibili. Ah ganun pala ah, eh kung taehan ko kaya yang maganda nyong CR?
In fairness talaga, free na ang wifi, may mga units pa na pwede gamitin para mag net.
Yun na lang muna, napagod ako. Ikaw, mapapagod ka rin ba kung naexperience mo to? Boarding na to Manila! Manila, i missed you!!!
Question:
Sino na sa inyo ang nakatuntong na sa Luzon (Manila), Visayas (Cebu), at sa Mindanao (CDO, Iligan City) in just one day?
Update as of 02.01.2011 at 22:36,
Flight bound for MNL is delayed. ETD 00:20 ETA 01:25. Lord, have mercy.
Showing posts with label workplace. Show all posts
Showing posts with label workplace. Show all posts
Tuesday, February 1, 2011
Monday, January 10, 2011
Selling May No Longer Be Saleable
Good day!
Blogging ulit ako. Wala namang masyadong ginagawa dito sa office. Or magaling lang talaga akong magpanggap na busy – sobrang convincing.
Grabe ang antok ko. 3.30 am ako gumising today dahil galling pa ako sa Indang, Cavite. 3 hours ang travel from there to Makati. Reunion kasi naming kahapon kaya hindi ako nakabalik sa Manila yesterday. Sobrang saya ng reunion. Sobrang jolog at baduy kasi. Lasing lahat ng tao! Babae/Lalake/Bata(legal age)/Matanda lasing! Pinapakita lang nito na lasenggo talaga ang lahi namin. Sobrang tawa ako ng tawa kahapon pag nakikita ko silang mga lasing. Lugi sila sa akin, hindi na kasi ako masyado uminom kahapon dahil galing pa ako sa inuman nung Saturday ng gabi. Masama pa ang pakiramdam ko kahapon.
----------------0------------------------0------------------------------0------------------------------0-----------------------------------0---------------------------0--
Creative ba yang separator ko? Hehe. Nakita ko lang yan sa notebook ng isang boss ditto. Na-inspire ako kasi ang organize pa rin ng notes nya. Parang student pa rin. Sa mga ganitong panahon talaga ako nakakaramdam ng low self-esteem. Naiinggit ako sa kanila. Ang sisipag kasi nila eh. Seryoso pa sa work. Eh ako? Haha. Sweldo lang yata at rank ang habol ko dito.
Maganda yung realization ko kagabi while I was busy tutoring my sister on the concept of the time value of money. Imagine naalala ko pa yun, galing ko talaga. Hahaha! Nahirapan ako kung paano ko ituturo sa kanya yung concept so gumamit ako ng mga pang layman lang na terms. Sana naintindihan nya naman. Hindi kasi kami pareho ng wavelength ng kapatid ko. Pero anyway, may narealize nga ako sa tutor session namin kahapon – gusto ko ng nag-iisip. Nasarapan ako sa thought na nag-iisip ako, na idealistic ako, naglalaro ang utak ko sa numbers, concepts, strategies, etc.
Na-miss ko mag-isip ng malalim, maging critical, at mag-aral. Sa ngayon kasi, ang tamad tamad ko nang mag-isip. Nakakainis. Parang nakakabobo ang trabaho ko. Kahit kasi pa-travel travel ako, meeting a diverse group of people, and maraming exposures, may pagka-repetitive at monotonous ang work ko. Paulit-ulit lang ang sinasabi ko, ang binebenta ko, yun at yun lang din. Nakakatamad. Pero alam kong masamang ugali ang katamaran kong ito. Dapat kasi ako mismo ang nag-iisip at gumagawa ng paraan kung paano ko mapapasaya ang araw ko sa pagbebenta at kung paano ko mai-aangat ang sarili ko sa kanilang lahat. Gustong gusto ko ma-promote agad pero parang hindi ko naman maramdaman na nagsa-shine ako. Parang ang bilis ko kasi nagsawa dito sa trabaho ko. Wala kasing masyadong isip factor, tapos puro daldal. Pero yung sa daldal part, gusto ko naman yun. Kaso yun nga lang, hindi nae-exercise and brain muscles ko. Hindi kagaya dati, nung college pa ako, kung tatanungin mo ako ng magandang marketing strategy o kaya promotion, ang bilis ko makaka-isip. Ngayon naman, grabe, kung hindi wala akong maisip, ang pangit at ang daming flaws ng naiisip ko.
Anong nangyayari sa akin? Gusto ko na ulit mag-isip! Gusto ko maging product/brand manager. O kaya branch manager – pero sales din to eh. Gusto ko kasi yung tipong nag-iisip how I can help grow the enterprise. I want to see the whole picture – how my actions will affect the enterprise, how my decisions can improve profitability. Sa sales, walang ganun eh. Kung meron man, hindi ko alam kung paano i-aapply. Ikaw, alam mo ba? Turuan mo nga ako.
-----------------------------0-------------------------------------0----------------------------------0----------------------------------------0--------------------------
Ayos na to. At least may post na ulit ako. May dagdag na akong mababasa during my idle time. Ang bagal kasi magupdate ng blog na mga finofollow ko eh.
Blogging ulit ako. Wala namang masyadong ginagawa dito sa office. Or magaling lang talaga akong magpanggap na busy – sobrang convincing.
Grabe ang antok ko. 3.30 am ako gumising today dahil galling pa ako sa Indang, Cavite. 3 hours ang travel from there to Makati. Reunion kasi naming kahapon kaya hindi ako nakabalik sa Manila yesterday. Sobrang saya ng reunion. Sobrang jolog at baduy kasi. Lasing lahat ng tao! Babae/Lalake/Bata(legal age)/Matanda lasing! Pinapakita lang nito na lasenggo talaga ang lahi namin. Sobrang tawa ako ng tawa kahapon pag nakikita ko silang mga lasing. Lugi sila sa akin, hindi na kasi ako masyado uminom kahapon dahil galing pa ako sa inuman nung Saturday ng gabi. Masama pa ang pakiramdam ko kahapon.
----------------0------------------------0------------------------------0------------------------------0-----------------------------------0---------------------------0--
Creative ba yang separator ko? Hehe. Nakita ko lang yan sa notebook ng isang boss ditto. Na-inspire ako kasi ang organize pa rin ng notes nya. Parang student pa rin. Sa mga ganitong panahon talaga ako nakakaramdam ng low self-esteem. Naiinggit ako sa kanila. Ang sisipag kasi nila eh. Seryoso pa sa work. Eh ako? Haha. Sweldo lang yata at rank ang habol ko dito.
Maganda yung realization ko kagabi while I was busy tutoring my sister on the concept of the time value of money. Imagine naalala ko pa yun, galing ko talaga. Hahaha! Nahirapan ako kung paano ko ituturo sa kanya yung concept so gumamit ako ng mga pang layman lang na terms. Sana naintindihan nya naman. Hindi kasi kami pareho ng wavelength ng kapatid ko. Pero anyway, may narealize nga ako sa tutor session namin kahapon – gusto ko ng nag-iisip. Nasarapan ako sa thought na nag-iisip ako, na idealistic ako, naglalaro ang utak ko sa numbers, concepts, strategies, etc.
Na-miss ko mag-isip ng malalim, maging critical, at mag-aral. Sa ngayon kasi, ang tamad tamad ko nang mag-isip. Nakakainis. Parang nakakabobo ang trabaho ko. Kahit kasi pa-travel travel ako, meeting a diverse group of people, and maraming exposures, may pagka-repetitive at monotonous ang work ko. Paulit-ulit lang ang sinasabi ko, ang binebenta ko, yun at yun lang din. Nakakatamad. Pero alam kong masamang ugali ang katamaran kong ito. Dapat kasi ako mismo ang nag-iisip at gumagawa ng paraan kung paano ko mapapasaya ang araw ko sa pagbebenta at kung paano ko mai-aangat ang sarili ko sa kanilang lahat. Gustong gusto ko ma-promote agad pero parang hindi ko naman maramdaman na nagsa-shine ako. Parang ang bilis ko kasi nagsawa dito sa trabaho ko. Wala kasing masyadong isip factor, tapos puro daldal. Pero yung sa daldal part, gusto ko naman yun. Kaso yun nga lang, hindi nae-exercise and brain muscles ko. Hindi kagaya dati, nung college pa ako, kung tatanungin mo ako ng magandang marketing strategy o kaya promotion, ang bilis ko makaka-isip. Ngayon naman, grabe, kung hindi wala akong maisip, ang pangit at ang daming flaws ng naiisip ko.
Anong nangyayari sa akin? Gusto ko na ulit mag-isip! Gusto ko maging product/brand manager. O kaya branch manager – pero sales din to eh. Gusto ko kasi yung tipong nag-iisip how I can help grow the enterprise. I want to see the whole picture – how my actions will affect the enterprise, how my decisions can improve profitability. Sa sales, walang ganun eh. Kung meron man, hindi ko alam kung paano i-aapply. Ikaw, alam mo ba? Turuan mo nga ako.
-----------------------------0-------------------------------------0----------------------------------0----------------------------------------0--------------------------
Ayos na to. At least may post na ulit ako. May dagdag na akong mababasa during my idle time. Ang bagal kasi magupdate ng blog na mga finofollow ko eh.
Subscribe to:
Posts (Atom)